Ulica Brzozowa na Starówce

Ulica ta biegła na terenie nasypowym, poniżej południowo-wschodniego odcinka muru obronnego, od Góry Gnojowej (od wylotu uliczki Dawnej) do ul. Mostowej. Na początku XIV wieku na ten teren wywożono odpadki ze Starego Miasta przez furtę Gnojną (Celną) i Rybaków u wylotu Kamiennych Schodków. W XV i XVI wieku teren ulicy zajmują ogrody i spichlerze. W 1669 nazywano ulicę „między spichlerzami", od 1771 ustala się nazwa Brzozowa. Poprzednie nazwy to Podwalna, Między Spichlerzami, Od Gnojowej Góry do Mostowej. Nazwa obecna pochodzi prawdopodobnie od brzóz rosnących na cmentarzu Szpitala św. Łazarza
Zabudowę po stronie zachodniej, nieparzystej, tworzyły tylne oficyny i budynki gospodarcze domów parzystej strony ul. Jezuickiej (numery 4-8, hip. 70-73), kamienic rynkowych Strony Barssa (numery 2-26, hip. 57-69) oraz niektórych domów parzystej strony ul. Krzywe Koło.
Oficyny domów rynkowych w w. XVI-XVII wchłonęły i przekroczyły mur obronny, a później przekształcone były na odrębne kamienice ul. Brzozowej. Po jej stronie wschodniej, parzystej, najstarszymi budynkami były spichlerze, od w. XVIII powstawały tu dworki i budynki folwarczne, w zabudowie luźnej, później zastępowane też przez kamienice.
W XVI wieku na rogu Brzozowej i Mostowej znajdował się szpital św. Łazarza, a w pobliżu drewniany przytułek dla starców, który przetrwał aż do XIX wieku. Zaplecze innego szpitala - św. Jana znajdowało się na drugim końcu blisko Gnojowej Góry, która stanowiła miejskie wysypisko śmieci.
Lustracja Dawidsona z 1754 roku wymienia jakimi zawodami parali się mieszkańcy Brzozowej, możemy tu znaleźć pasztetnika, bawełniarza, łaziebnika i aż "trzy panny co z szafką siadają " (!). Jak się okazuje, panny te sprzedawały tzw. towar norymberski obejmujący galanterię, nici, koronki, wstążki, tasiemki itp.
Z dawnych spichlerzy do czasów II wojny światowej zachowały się trzy: pod nr 12 wybudowany przez Baltazara Strubicza, pod numerem 22 należący do rodziny Baryczków oraz pod numerem 39/41.
Zabudowa zniszczona 1944, odbudowana 1959-62.
Zachowane kamieniczki, sa naprawdę urokliwe.

Tablica pamiątkowa informująca o dacie powstania ulicy.

Przyozdobiona kamienica stojąca na ul. Boleść, widok od ulicy Brzozowej. Nie mogłem oprzeć się pokusie, aby tak pięknej kamienicy nie pokazać.

Piękna stara brama z kamiennym wejściem.

Widok w kierunku ulicy Boleść.

Tablica na jednej z kamienic, z okresu drugiej wojny światowej.

Piękny, zabytkowy płot.

Rzeźby pary kochanków, siedzących na ławce.

Śliczne schodki, nad nimi finezyjne przejście między domami.

Rzeźba siłacza (atlety).

Prześliczne kamieniczki.

Po lewej stronie, ocalałe mury obronne.

Historyczne wejście do komory celnej.